Bij muziek gaan zang en instrumenten vaak hand in hand. A cappella groep The Junction laat zien dat het ook anders kan. Hoor je daar nou een instrument? Denk dat maar niet. Op het debuut ‘Right down the road’ overtuigt de band je met hun stemmen.
Lees verder “Stemmen op The Junction’s ‘Right down the road’ maken muziek overbodig”
Twee jaar is het stil geweest rond Jonathan Jeremiah. Op 27 maart komt zijn tweede studioplaat Oh Desire uit. In de zeer persoonlijke nummers gaat Jeremiah terug naar zijn roots in de soulmuziek. In het Conservatorium hotel spreekt CLEEFT met de zanger over het album, avonturen en zijn familie.
[TIEL] De volledige line-up voor de 24e editie van Appelpop is afgelopen zondag gepresenteerd. Flink wat grote namen uit de Nederlandse muziekindustrie spelen in september op het festivalterrein langs de waal. Een groep festivalgangers is op de presentatie in De Beurs afgekomen en ze zijn tevreden weer naar huis gegaan.
Lees verder “Programmapresentatie Appelpop: ‘Op sommige momenten krijg je kippenvel’”
Het is een tijd stil geweest rondom rockband Destine. De band nam een pauze van een aantal jaar en even was het niet zeker of ze ooit nog wel bij elkaar zouden komen. Zo ver is het niet gekomen en met hun derde album zijn ze helemaal terug. ‘Forevermore’ staat vol poppunk met snoeiharde gitaren, nummers zoals we gewend zijn van Destine.
‘Forevermore’ is een bijzonder album. Het is tot stand gekomen door middel van crowdfunding. Het eerste nummer, dat dezelfde titel meekrijgt als het album, komt gelijk goed binnen. De gitaren en de drums zijn als vanouds duidelijk aanwezig en door de aanstekelijke sound klinkt het album als één geheel.
Destine verrast niet, maar geeft wel een vertrouwd geluid. Dat komt misschien omdat de band voor het mixen een beroep heeft gedaan op James Paul Wisner, die ook de vorige albums van Destine heeft gemixt. De nummers van het album luisteren lekker en de eerste single die de band onlangs uitbracht, ‘Down and out’, blijft in je hoofd hangen. Het tempo van het album ligt, dankzij de instrumentatiekeuze, vrij hoog. Voor je het weet ben je bij het laatste nummer aanbeland.
Een goede adempauze krijg je aan het begin van het laatste nummer ‘Unconditional light’. Die pauze duurt niet lang, de poppunk elementen maken maar even plaats voor zang met alleen toetsen op de achtergrond. Het duurt niet lang voor Destine in hetzelfde nummer weer doet waar ze goed in zijn. De gitaren en drums zijn dan terug van weggeweest. Het is een aangename pauze, voor zolang hij duurt. Destine sluit het album alles behalve rustig af.
De nummers op ‘Forevermore’ wijken niet echt af van eerder werk van de band. Hoewel vernieuwing niet altijd goed is, zou het voor Destine zeker het proberen waard zijn om eens wat gewaagder uit de hoek te komen. Hoe dan ook, als je zin hebt in poppunk , dan pak je het album van Destine er wel bij. Al is het alleen maar omdat de muziek en de zang zo lekker klinkt bij elkaar.
Miss Montreal geeft in haar tweede theatertour opnieuw een kijkje in het leven van de band. De gevoelige Nederlandstalige liedjes zijn naar de voorgrond geschoven. Ze versterken de persoonlijke verhalen die in theater de Kom in Nieuwegein worden verteld.
Lees verder “Miss Montreal laat het publiek zich thuis voelen tijdens ‘Onmeunig Sanne’”
Deze foto’s zijn gepubliceerd op CLEEFT.nl
