Bij muziek gaan zang en instrumenten vaak hand in hand. A cappella groep The Junction laat zien dat het ook anders kan. Hoor je daar nou een instrument? Denk dat maar niet. Op het debuut ‘Right down the road’ overtuigt de band je met hun stemmen.
Lees verder “Stemmen op The Junction’s ‘Right down the road’ maken muziek overbodig”
Wie wel eens naar Italië op vakantie is geweest, weet dat het land meer te bieden heeft dan alleen pasta en pizza. Op de prachtige foto’s in ‘De echte Italiaanse keuken’ zien we auberginerolletjes, een Milanese risotto en zwaardvisspiesjes. Het zijn voorbeelden van de gevarieerde recepten uit het boek van Manuele Darling-Gansser.
Lees verder “Echt Italiaans eten en veel variatie in ‘De echte italiaanse keuken’”
Twee jaar is het stil geweest rond Jonathan Jeremiah. Op 27 maart komt zijn tweede studioplaat Oh Desire uit. In de zeer persoonlijke nummers gaat Jeremiah terug naar zijn roots in de soulmuziek. In het Conservatorium hotel spreekt CLEEFT met de zanger over het album, avonturen en zijn familie.
Zanger en presentator Gordon brengt in november zijn healthy receptenboek ‘Ik ben niet van suiker’ uit. Onder het genot van een low sugar taartje vertelt de Amsterdammer in zijn koffiezaak Blushing Blaricum over een kant die maar weinig mensen van hem kennen.
Welkom in onze ruige keuken bitches, is te lezen in de inleiding. De toon is gezet: dit is de wereld van ‘Thug Kitchen’. Geheel in de groffe stijl van het Amerikaanse blog is het eerste kookboek nu ook in Nederland verschenen. De tijd van koken met pakjes en zakjes is voorbij. ‘Thug Kitchen’ maakt de overstap van gemaksvoedsel naar zelf koken kleiner.
Pardon my French, maar wanneer iemand zich aan deze inleiding stoort, houdt het voor die persoon hier op. “Eet alsof het je geen fuck kan schelen”, stellen de makers van het kookboek. Ze vertellen over vroeger: “Nooit meer dan tien minuten om het avondeten op te warmen, alles draaide om vlees en alles was bedekt met gesmolten kaas.” Die tijd ligt nu dus ver achter ze en dat delen ze op hun blog. Naar eigen zeggen zijn ze de website begonnen om ‘motherfuckers te inspireren een keer groente te eten en wat gezonder te gaan leven’.
Een boodschappenlijst aan het begin van het boek geeft aan wat voor een ingrediënten je kunt verwachten. Het is allemaal heel toegankelijk en simpel, geen spannende toevoegingen. Groenten als ui, bollen knoflook en wortels kunnen niet ontbreken in je kast. De gerechten krijgen smaak door een lange lijst kruiden en specerijen, waar het Chinees vijfkruidenpoeder opvalt tussen basics als oregano en tijm. Dat wil niet zeggen dat het boek bij die ingrediënten blijft. Er worden veel bonen gebruikt als vleesvervanger in bijvoorbeeld een burrito of ze worden verwerkt in een hamburger.
Ja, je leest het goed. Een hamburger van bonen. Want hoewel je bij dit stoere taaltjes dikke, vette, driedubbele burgers verwacht, bestaat het boek voor het grootste deel uit groente. Dat is tegenstrijdig en kan misleidend zijn. ‘Thug kitchen’ bestaat trouwens niet alleen uit gerechten gebaseerd op street food, naast burgers en taco’s staan er ook veel dipsauzen en salades in.
Neem de schrijfstijl van ‘Thug Kitchen’ niet al te serieus en prik er doorheen. Je zult merken dat de schrijvers, die nergens in het boek staan vermeld, graag recepten boordevol groenten met je delen. Kortom: vergeet die fucking kant-en-klare troep en ben stoer met je eigen sandwich met gerookte amandelen en kikkererwtensalade. Het is weer eens wat anders.
TV-Kok en auteur Mathijs Vrieze (35) heeft een aantal jaar geleden voorgoed afgerekend met zijn overgewicht. Niet even snel afvallen, maar jezelf een gezonde levensstijl aanmeten, is zijn advies. Hij inspireert mensen door zijn kookshows, boeken en kookfilmpjes op YouTube. Sinds kort doet hij ook je boodschappen, je kunt namelijk complete maaltijden thuisgestuurd krijgen in je eigen Mathijs Maaltijdbox. CLEEFT stelt de TV-kok 10 vragen over zijn eetgewoonten.
“Ik eet iedere ochtend een bakje met magere Franse kwark. Daar doe ik heel veel fruit bij, want daar ben ik echt dol op. Dat is hier in huis niet aan te slepen. De ene keer gebruik ik kiwi’s, de andere keer mandarijnen. Het is maar net wat er is. Ik maak ook altijd mijn eigen granola. Lekker veel noten en granen met honing en geprakte banaan. Dat is helemaal mijn ding.”
“Ik heb vorig jaar meegedaan aan ‘Ik ben een ster, haal me hier uit’. Dat programma heeft wat weg van Expeditie Robinson. Ik heb daar een levende larve gegeten en een shake van kakkerlakken. Ik heb het progamma trouwens ook gewonnen, omdat ik gewoon mijn verstand heb uitgeschakeld. Ik heb het ondergaan en de meest verschrikkelijke dingen gegeten.” (Red: Wil je mathijs slang zien eten? Check dit filmpje.)
“Dat is een van de moeilijkste vragen die je een kok kunt stellen, dat verschilt namelijk met de dag. Als het om broodbeleg gaat hou ik zo van variëren. Ik heb nu een broodje op tafel staan met tonijn uit blik. Dat vind ik wel heel erg lekker. Maar voor de variatie is hummus of filet American met een eitje op je brood ook lekker.”
“Dat is dat toch wel de Aziatische keuken. Thailand vind ik te gek en ik ben onlangs naar Indonesië geweest, maar als ik moet kiezen ga ik wel voor de Thaise keuken. Puur omdat het een keuken is met zulke uitgesproken smaken. De hele eetcultuur is mooi, mensen zijn de hele dag met eten bezig.”
“Dat blijft toch wel de bak met cashewnootjes. Ik heb in het verleden ook wel eens geroepen dat de cashewnoten een van de oorzaken zijn geweest van het overgewicht waar ik zeven jaar geleden mee heb afgerekend. Voor een lekkere, zachte brownie mag je me ook wakker maken trouwens.”
“Ik vind het lekker om frambozen in mijn smoothies te verwerken. Die geven een mooie kleur en friszoete, licht zurige smaak. De laatste maanden maak ik ook heel veel sappen in mijn slowjuicer. De combinatie van wortel, gember en appel vind ik heel lekker. Vaak gebruik ik daar ook nog de harde kern van de ananas in.”
“Toen ik net begon met mijn koksopleiding kwam Jamie Oliver op. Hij heeft me op veel vlakken geïnspireerd. Het gezonde koken, koken met kinderen en ook kinderen leren wat eten is en waar het vandaan komt. Hij heeft zo ongelofelijk veel gedaan.”
“Wat materiaal betreft ga ik toch echt voor de houten snijplank. Ik neem ook altijd mijn eigen snijplank mee. Ik ben met een ontwerper bezig om te kijken of ik niet mijn eigen snijplank kan gaan uitgeven, maar dat kan zo nog twee jaar duren.”
“Ik hou heel erg van avocado, dus ik maak veel guacamole. Daarnaast hou ik ook heel erg van humus. Daar dip ik dan zaterdagavond op de bank wat rauwkost in als komkommer en bleekselderij, maar ook met bloemkool is het erg lekker.”
“Dat is onze huwelijkstaart, inmiddels al weer vijf jaar geleden. Ik hou wel van zoet, dat zit er toch nog een beetje in. Als je dan net het jawoord hebt gegeven en je neemt een hap, dan proef je karamel met een beetje zout en vanille, botercrème en een harde bodem. De smaak van je huwelijkstaart blijft je altijd bij.”
Omslagfoto: Saskia Kerkhoff
Dit bericht is eerder verschenen op CLEEFT
Miljuschka Witzenhausen is voor 24Kitchen in Amerika op zoek gegaan naar de oorsprong van food trucks. In ‘Miljuschka’s Food Trucks’ bundelt ze de beste, makkelijk te maken recepten voor streetfood rechtstreeks uit de food trucks van Amerika.
Ineens waren ze ook in Nederland: food trucks. De hele zomer hebben we kunnen genieten van eten op onder andere Amsterdam Kookt en the taste of Amsterdam. Ondertussen was op televisie te volgen hoe Witzenhausen op zoek ging naar de oorsprong en smaak van de mobiele keuken in Amerika. Na de serie kon een boek niet uitblijven. De 24kitchen-chef bundelt de lekkerste streetfood gerechten voor thuis in ‘Miljuschka’s food trucks’.
Afgelopen maandag presenteerde Witzenhausen het kookboek op gepaste wijze. De gasten in het Volkshotel werden getrakteerd op streetfood als bojo cheesecake en burgers, waarvan de recepten in het boek te vinden zijn. De meeste gerechten uit ‘Miljuschka’s food trucks’ komen rechtstreeks uit Amerika. Een badass burger met gorgonzola, bacon en gekarameliseerde ui bijvoorbeeld, van Baby’s Badass Burgers food truck. De burger is volgens meerdere gasten to die for. De gerechten doen je niet alleen denken aan een vakantie naar Amerika, maar ook aan een foodfestival in Nederland afgelopen zomer.
In ‘Miljuschka’s Food Trucks’ op televisie zagen we dat een food truck niet simpel hoeft te zijn. Er zijn namelijk food tucks met een ingebouwde steenoven. Toch zijn de recepten uit het boek makkelijk te maken. Witzenhausen heeft ook recepten uit ‘24Kitchen Food Truck Challenge’ in het boek verwerkt en dat zorgt ervoor dat het niet meer alleen maar Amerikaans is. In food truck ‘meal you should kauw’ maakte zij samen met London Loy onder andere Surinaams schaafijs en dhalkroketten met saffraanmayonaise en mangosalsa. De bijbehorende foto’s zijn zo gemaakt dat het lijkt of je het eten rechtstreeks bij een food truck haalt. Zo zijn gerechten in meeneembakjes of op verfrommelde papiertjes gefotografeerd.
“Ik vind het fantastisch om te zien dat we in Nederland langzaam ook een foodtruckcultuur aan het opbouwen zijn”, zegt Witzenhausen in haar boek. De verhalen van food truck ondernemers geven samen met de recepten een goed beeld van de food truck cultuur zoals die in Amerika is. Dat maakt ‘Miljuschka’s Food Trucks’ een aanrader voor iedere liefhebber van streetfood.
Menno de Koning heeft in 2014 het populaire tv-programma Heel Holland Bakt gewonnen. Nu is het tijd voor een volgende stap: een boek. In ‘Bakken met Menno’ beschrijft de keukenprins recepten waarvan je direct gaat watertanden, met als hoogtepunt het hoofdstuk ‘Guilty pleasures’. Maak je op voor een bananenroomtaart, frambozenvierkantjes en natuurlijk de toppers uit Heel Holland Bakt.
Lees verder “‘Bakken met Menno’ is de ultieme verzameling guilty pleasures”
De provincie Luik kent veel schilderachtige dorpjes. Huisjes met blauwe luiken voor de ramen, bloembakken met allerlei gekleurde planten voor de ramen en wegen van keien. Het hart van de provincie, de stad Luik, heeft naast historische gebouwen ook nog eens hippe designers te bieden. Tussen de vele kerken en een paar musea exposeren de jonge talenten veel verschillende kunstobjecten, van upcycling tot grafiek. Dat maakt Luik tot een veelzijdige stad.
Wie met de trein naar Luik komt, zet voet op een gloednieuw en indrukwekkend station. Santiago Calatrava won een internationale wedstrijd en kreeg daarmee de eer om het station te ontwerpen. De een ziet er een vleugel van een engel in, de ander een rog. “Alles is in beweging,” vertelt een gids die rondleidingen door het station geeft, “er zijn geen rechte lijnen. Alles is schuin en krom.”
Wat meer rechte lijnen vinden we in La Cité miroir, een Olympisch zwembad dat niet meer in gebruikt is. Het is een bezienswaardigheid waar tentoonstellingen georganiseerd worden. Door de geometrische basisvormen en de functie, een zwembad, doet het gebouw een beetje denken aan het Bauhaus. Dat het geen Bauhaus is, wordt duidelijk dankzij de bogen van gewapend beton en de grote glazen wand aan de voorzijde. Door deze glazen wand is er licht in overvloed: dat is dan ook het eerste wat opvalt als je binnen komt lopen. Het staat in schril contrast met Opéra Royal de Wallonie, op steenworp afstand, dat helemaal in de neoclassicistische stijl is gebouwd. De operazaal kent dan ook vele engeltjes en een fresco op het plafond.
Tussen de winkels in Luik liggen ateliers verborgen, waar niet alleen kunst wordt gemaakt maar ook verkocht. In de winkel arqontanporin in het centrum verraden de grote tafels met verfspetters dat het pand vroeger een werkplaats was. “Voorheen maakten we alles hier, maar de ruimte werd te klein”, verklaart eigenaar en kunstenaar Bruno Le Boulengé. Het werk heeft wat weg van actionpainting. De kunstwerken zijn kleurrijk en niet één is hetzelfde, zelfs als dat op het eerste gezicht wel zo lijkt. Elk kunstwerk heeft een aparte titel gekregen, die ook op het plexiglas staat, bijvoorbeeld ‘tout compte fait’ en meer titels om over na te denken. “We schrijven wat we denken”, legt de kunstenaar uit.
Als je even doorloopt kom je in een karakteristiek straatje waar Delphine Quirin is gevestigd. Ze verkoopt handgemaakte hoeden en accessoires aan klanten in Parijs, Japan, Rusland en de Verenigde Staten. Achter in het winkeltje maakt ze alle hoeden zelf. De kunstenares laat de mallen zien waar ze mee werkt. “De basis van de hoed verandert niet”, legt Quirin uit terwijl ze naar een plank wijst. Daar merk je in de winkel zelf niets van. Van mutsen met strikjes tot een zonnehoed of hoofdband met bloemen, de ontwerpen zijn heel divers.
Een extra reden om de stad te bezoeken is Reciprocity van 1 oktober tot 1 november. Dan staat alles in het teken van design met verschillende exposities en workshops. Luik is veelzijdig. Vanaf het moment dat je uit de trein stapt word je meegenomen langs historische gebouwen, winkels van designers en dat alles uiteraard onder het genot van een Luikse wafel.
Het is een tijd stil geweest rondom rockband Destine. De band nam een pauze van een aantal jaar en even was het niet zeker of ze ooit nog wel bij elkaar zouden komen. Zo ver is het niet gekomen en met hun derde album zijn ze helemaal terug. ‘Forevermore’ staat vol poppunk met snoeiharde gitaren, nummers zoals we gewend zijn van Destine.
‘Forevermore’ is een bijzonder album. Het is tot stand gekomen door middel van crowdfunding. Het eerste nummer, dat dezelfde titel meekrijgt als het album, komt gelijk goed binnen. De gitaren en de drums zijn als vanouds duidelijk aanwezig en door de aanstekelijke sound klinkt het album als één geheel.
Destine verrast niet, maar geeft wel een vertrouwd geluid. Dat komt misschien omdat de band voor het mixen een beroep heeft gedaan op James Paul Wisner, die ook de vorige albums van Destine heeft gemixt. De nummers van het album luisteren lekker en de eerste single die de band onlangs uitbracht, ‘Down and out’, blijft in je hoofd hangen. Het tempo van het album ligt, dankzij de instrumentatiekeuze, vrij hoog. Voor je het weet ben je bij het laatste nummer aanbeland.
Een goede adempauze krijg je aan het begin van het laatste nummer ‘Unconditional light’. Die pauze duurt niet lang, de poppunk elementen maken maar even plaats voor zang met alleen toetsen op de achtergrond. Het duurt niet lang voor Destine in hetzelfde nummer weer doet waar ze goed in zijn. De gitaren en drums zijn dan terug van weggeweest. Het is een aangename pauze, voor zolang hij duurt. Destine sluit het album alles behalve rustig af.
De nummers op ‘Forevermore’ wijken niet echt af van eerder werk van de band. Hoewel vernieuwing niet altijd goed is, zou het voor Destine zeker het proberen waard zijn om eens wat gewaagder uit de hoek te komen. Hoe dan ook, als je zin hebt in poppunk , dan pak je het album van Destine er wel bij. Al is het alleen maar omdat de muziek en de zang zo lekker klinkt bij elkaar.
Het boek is ontstaan uit de wens van Larisse van der Haar-Buijze’s zoontje Daan: ‘iedereen moet net zo lekker kunnen eten als ik, zelfs als zij ‘niets’ mogen.’ Op vijfjarige leeftijd is haar zoontje overleden. Larisse heeft van zijn woorden haar missie gemaakt. Sterren van de hemel is een kookboek voor iedereen, met speciale aandacht voor mensen die niet alles kunnen eten.Voedselovergevoeligheid of een zoutarm dieet, Sterren van de hemel houdt er rekening mee.
Een goed begin is het halve werk, moet Van der Haar-Buijze gedacht hebben toen zij begon aan haar boek. De basis van het boek staat als een huis. Met een inleiding over soorten meel om mee te bakken, een hele rits oliën van olijfolie tot druivenpitolie en een aantal onmisbare recepten slaat ze de plank zeker niet mis.
Kant-en-klare kruidenmengsels uit de winkel bevatten vaak allergenen. Om ervoor te zorgen dat iedereen mee kan eten beschrijft Van der Haar-Buijze enkele recepten voor kruidenmengsels. Spicy satekruiden en een kerriemix bijvoorbeeld, erg handig om op de plank te hebben staan. Door het boek valt ze verschillende keren terug op die recepten.
Aan elk eetmoment is gedacht. Voor de feestdagen bevat het boek onder andere een recept voor kruidnoten, waar ook mensen met glutenallergie van kunnen eten. Aan de restjes wordt ook gedacht. De pizzachips uit het boek worden, je raadt het misschien al, gemaakt van de resten van glutenvrij pizzadeeg.
Het kan geen toeval zijn dat dit boek vlak voor de zomer is uitgekomen. Foto’s in het hoofdstuk ‘koken op open vuur’ doen je verlangen naar lekker buiten eten op een zwoele zomeravond. Zomerse gazpacho’s en een frisse salade uit Sterren van de hemel zijn daar perfect voor. De schrijfster is gek op buiten koken met producten uit haar tuin. Dat resulteert in recepten boordevol groentes.
Sterren van de hemel is om meerdere redenen een bijzonder boek. Het fraai opgemaakte boek draagt een verhaal bij zich. Door de verschillende thema’s komt werkelijk elk eetmoment aan bod. Een extra pannetje voor iemand met voedselovergevoeligheid is niet meer nodig, met dit boek kun je allemaalhetzelfde eten.
Fotocredit: Ben Deiman
Zonder de beste en meest verse ingrediënten krijg je geen goede hamburger, als we de heren van hamburgeratelier Big Fernand mogen geloven. In het boek met een medium gebakken hamburger en flink wat gesmolten kaas op de voorkant delen zij hun geheimen met het publiek. Toch leggen de schrijvers je niets op, de kleurrijke burgers dienen vooral als inspiratiebron voor je eigen creaties.
Big Fernand is een zeer geliefd burgeratelier in Parijs, gerund door Steve Burggraf, Guillaume Pagliano en Alexander Auria. De allerlekkerste burgers uit het atelier komen in het boek aan bod, zoals de cheeseburger met bacon en klassiek met tomme. Wie een burger wil maken uit een bepaalde streek in Frankrijk kan zijn hart ophalen. Een recept dat wel in de smaak valt is die uit Normandië met, hoe kan het ook anders, een stuk rauwmelkse camembert.
De auteurs hebben tien gouden regels opgesteld voor het bereiden van een goede burger. Hét grote geheim zijn verse kruiden, maar de vleeskeuze en het broodje zijn ook belangrijk. De regels worden in de bladzijden daarna verder uitgewerkt, want wat is nu precies goed brood? Die vraag wordt al snel beantwoord met het recept voor ‘Het betere brood’. Aan het eind van het boek komen er ook nog allerlei bijgerechten om de hoek kijken, zoals ‘de frieten van Fernand’ en ‘Koolsalade, maar dan anders’.
De auteurs zijn in de ingrediëntenlijsten uitgesproken. Zo gebruik je geen gewoon rundergehakt, maar rundergehakt van een uitgebeende platte bil zonder vet of kalfsgehakt van de onderrib of schouder. De ingrediënten zijn gevarieerd en lijken op het eerste gezicht makkelijk te vinden. Je kunt ook out of the box denken, dat is juist wat de auteurs willen, door een eigen draai te geven aan de recepten die zij hebben verzameld.
Met dit boek in huis ben je slechts enkele boodschappen en een hamburgerpers verwijderd van de lekkerste hamburger die je ooit gemaakt hebt. Gelukkig hebben de auteurs gedacht aan het complete plaatje en zet je met dit boek niet alleen een burger, maar gewoon een complete maaltijd op tafel. Al worden de bijgerechten door het aantal recepten, welgeteld drie, misschien wat eentonig.
Miss Montreal geeft in haar tweede theatertour opnieuw een kijkje in het leven van de band. De gevoelige Nederlandstalige liedjes zijn naar de voorgrond geschoven. Ze versterken de persoonlijke verhalen die in theater de Kom in Nieuwegein worden verteld.
Lees verder “Miss Montreal laat het publiek zich thuis voelen tijdens ‘Onmeunig Sanne’”