Bij muziek gaan zang en instrumenten vaak hand in hand. A cappella groep The Junction laat zien dat het ook anders kan. Hoor je daar nou een instrument? Denk dat maar niet. Op het debuut ‘Right down the road’ overtuigt de band je met hun stemmen.
Lees verder “Stemmen op The Junction’s ‘Right down the road’ maken muziek overbodig”
Wie wel eens naar Italië op vakantie is geweest, weet dat het land meer te bieden heeft dan alleen pasta en pizza. Op de prachtige foto’s in ‘De echte Italiaanse keuken’ zien we auberginerolletjes, een Milanese risotto en zwaardvisspiesjes. Het zijn voorbeelden van de gevarieerde recepten uit het boek van Manuele Darling-Gansser.
Lees verder “Echt Italiaans eten en veel variatie in ‘De echte italiaanse keuken’”
Welkom in onze ruige keuken bitches, is te lezen in de inleiding. De toon is gezet: dit is de wereld van ‘Thug Kitchen’. Geheel in de groffe stijl van het Amerikaanse blog is het eerste kookboek nu ook in Nederland verschenen. De tijd van koken met pakjes en zakjes is voorbij. ‘Thug Kitchen’ maakt de overstap van gemaksvoedsel naar zelf koken kleiner.
Pardon my French, maar wanneer iemand zich aan deze inleiding stoort, houdt het voor die persoon hier op. “Eet alsof het je geen fuck kan schelen”, stellen de makers van het kookboek. Ze vertellen over vroeger: “Nooit meer dan tien minuten om het avondeten op te warmen, alles draaide om vlees en alles was bedekt met gesmolten kaas.” Die tijd ligt nu dus ver achter ze en dat delen ze op hun blog. Naar eigen zeggen zijn ze de website begonnen om ‘motherfuckers te inspireren een keer groente te eten en wat gezonder te gaan leven’.
Een boodschappenlijst aan het begin van het boek geeft aan wat voor een ingrediënten je kunt verwachten. Het is allemaal heel toegankelijk en simpel, geen spannende toevoegingen. Groenten als ui, bollen knoflook en wortels kunnen niet ontbreken in je kast. De gerechten krijgen smaak door een lange lijst kruiden en specerijen, waar het Chinees vijfkruidenpoeder opvalt tussen basics als oregano en tijm. Dat wil niet zeggen dat het boek bij die ingrediënten blijft. Er worden veel bonen gebruikt als vleesvervanger in bijvoorbeeld een burrito of ze worden verwerkt in een hamburger.
Ja, je leest het goed. Een hamburger van bonen. Want hoewel je bij dit stoere taaltjes dikke, vette, driedubbele burgers verwacht, bestaat het boek voor het grootste deel uit groente. Dat is tegenstrijdig en kan misleidend zijn. ‘Thug kitchen’ bestaat trouwens niet alleen uit gerechten gebaseerd op street food, naast burgers en taco’s staan er ook veel dipsauzen en salades in.
Neem de schrijfstijl van ‘Thug Kitchen’ niet al te serieus en prik er doorheen. Je zult merken dat de schrijvers, die nergens in het boek staan vermeld, graag recepten boordevol groenten met je delen. Kortom: vergeet die fucking kant-en-klare troep en ben stoer met je eigen sandwich met gerookte amandelen en kikkererwtensalade. Het is weer eens wat anders.
TV-Kok en auteur Mathijs Vrieze (35) heeft een aantal jaar geleden voorgoed afgerekend met zijn overgewicht. Niet even snel afvallen, maar jezelf een gezonde levensstijl aanmeten, is zijn advies. Hij inspireert mensen door zijn kookshows, boeken en kookfilmpjes op YouTube. Sinds kort doet hij ook je boodschappen, je kunt namelijk complete maaltijden thuisgestuurd krijgen in je eigen Mathijs Maaltijdbox. CLEEFT stelt de TV-kok 10 vragen over zijn eetgewoonten.
“Ik eet iedere ochtend een bakje met magere Franse kwark. Daar doe ik heel veel fruit bij, want daar ben ik echt dol op. Dat is hier in huis niet aan te slepen. De ene keer gebruik ik kiwi’s, de andere keer mandarijnen. Het is maar net wat er is. Ik maak ook altijd mijn eigen granola. Lekker veel noten en granen met honing en geprakte banaan. Dat is helemaal mijn ding.”
“Ik heb vorig jaar meegedaan aan ‘Ik ben een ster, haal me hier uit’. Dat programma heeft wat weg van Expeditie Robinson. Ik heb daar een levende larve gegeten en een shake van kakkerlakken. Ik heb het progamma trouwens ook gewonnen, omdat ik gewoon mijn verstand heb uitgeschakeld. Ik heb het ondergaan en de meest verschrikkelijke dingen gegeten.” (Red: Wil je mathijs slang zien eten? Check dit filmpje.)
“Dat is een van de moeilijkste vragen die je een kok kunt stellen, dat verschilt namelijk met de dag. Als het om broodbeleg gaat hou ik zo van variëren. Ik heb nu een broodje op tafel staan met tonijn uit blik. Dat vind ik wel heel erg lekker. Maar voor de variatie is hummus of filet American met een eitje op je brood ook lekker.”
“Dat is dat toch wel de Aziatische keuken. Thailand vind ik te gek en ik ben onlangs naar Indonesië geweest, maar als ik moet kiezen ga ik wel voor de Thaise keuken. Puur omdat het een keuken is met zulke uitgesproken smaken. De hele eetcultuur is mooi, mensen zijn de hele dag met eten bezig.”
“Dat blijft toch wel de bak met cashewnootjes. Ik heb in het verleden ook wel eens geroepen dat de cashewnoten een van de oorzaken zijn geweest van het overgewicht waar ik zeven jaar geleden mee heb afgerekend. Voor een lekkere, zachte brownie mag je me ook wakker maken trouwens.”
“Ik vind het lekker om frambozen in mijn smoothies te verwerken. Die geven een mooie kleur en friszoete, licht zurige smaak. De laatste maanden maak ik ook heel veel sappen in mijn slowjuicer. De combinatie van wortel, gember en appel vind ik heel lekker. Vaak gebruik ik daar ook nog de harde kern van de ananas in.”
“Toen ik net begon met mijn koksopleiding kwam Jamie Oliver op. Hij heeft me op veel vlakken geïnspireerd. Het gezonde koken, koken met kinderen en ook kinderen leren wat eten is en waar het vandaan komt. Hij heeft zo ongelofelijk veel gedaan.”
“Wat materiaal betreft ga ik toch echt voor de houten snijplank. Ik neem ook altijd mijn eigen snijplank mee. Ik ben met een ontwerper bezig om te kijken of ik niet mijn eigen snijplank kan gaan uitgeven, maar dat kan zo nog twee jaar duren.”
“Ik hou heel erg van avocado, dus ik maak veel guacamole. Daarnaast hou ik ook heel erg van humus. Daar dip ik dan zaterdagavond op de bank wat rauwkost in als komkommer en bleekselderij, maar ook met bloemkool is het erg lekker.”
“Dat is onze huwelijkstaart, inmiddels al weer vijf jaar geleden. Ik hou wel van zoet, dat zit er toch nog een beetje in. Als je dan net het jawoord hebt gegeven en je neemt een hap, dan proef je karamel met een beetje zout en vanille, botercrème en een harde bodem. De smaak van je huwelijkstaart blijft je altijd bij.”
Omslagfoto: Saskia Kerkhoff
Dit bericht is eerder verschenen op CLEEFT
Menno de Koning heeft in 2014 het populaire tv-programma Heel Holland Bakt gewonnen. Nu is het tijd voor een volgende stap: een boek. In ‘Bakken met Menno’ beschrijft de keukenprins recepten waarvan je direct gaat watertanden, met als hoogtepunt het hoofdstuk ‘Guilty pleasures’. Maak je op voor een bananenroomtaart, frambozenvierkantjes en natuurlijk de toppers uit Heel Holland Bakt.
Lees verder “‘Bakken met Menno’ is de ultieme verzameling guilty pleasures”
Het is een tijd stil geweest rondom rockband Destine. De band nam een pauze van een aantal jaar en even was het niet zeker of ze ooit nog wel bij elkaar zouden komen. Zo ver is het niet gekomen en met hun derde album zijn ze helemaal terug. ‘Forevermore’ staat vol poppunk met snoeiharde gitaren, nummers zoals we gewend zijn van Destine.
‘Forevermore’ is een bijzonder album. Het is tot stand gekomen door middel van crowdfunding. Het eerste nummer, dat dezelfde titel meekrijgt als het album, komt gelijk goed binnen. De gitaren en de drums zijn als vanouds duidelijk aanwezig en door de aanstekelijke sound klinkt het album als één geheel.
Destine verrast niet, maar geeft wel een vertrouwd geluid. Dat komt misschien omdat de band voor het mixen een beroep heeft gedaan op James Paul Wisner, die ook de vorige albums van Destine heeft gemixt. De nummers van het album luisteren lekker en de eerste single die de band onlangs uitbracht, ‘Down and out’, blijft in je hoofd hangen. Het tempo van het album ligt, dankzij de instrumentatiekeuze, vrij hoog. Voor je het weet ben je bij het laatste nummer aanbeland.
Een goede adempauze krijg je aan het begin van het laatste nummer ‘Unconditional light’. Die pauze duurt niet lang, de poppunk elementen maken maar even plaats voor zang met alleen toetsen op de achtergrond. Het duurt niet lang voor Destine in hetzelfde nummer weer doet waar ze goed in zijn. De gitaren en drums zijn dan terug van weggeweest. Het is een aangename pauze, voor zolang hij duurt. Destine sluit het album alles behalve rustig af.
De nummers op ‘Forevermore’ wijken niet echt af van eerder werk van de band. Hoewel vernieuwing niet altijd goed is, zou het voor Destine zeker het proberen waard zijn om eens wat gewaagder uit de hoek te komen. Hoe dan ook, als je zin hebt in poppunk , dan pak je het album van Destine er wel bij. Al is het alleen maar omdat de muziek en de zang zo lekker klinkt bij elkaar.
Het boek is ontstaan uit de wens van Larisse van der Haar-Buijze’s zoontje Daan: ‘iedereen moet net zo lekker kunnen eten als ik, zelfs als zij ‘niets’ mogen.’ Op vijfjarige leeftijd is haar zoontje overleden. Larisse heeft van zijn woorden haar missie gemaakt. Sterren van de hemel is een kookboek voor iedereen, met speciale aandacht voor mensen die niet alles kunnen eten.Voedselovergevoeligheid of een zoutarm dieet, Sterren van de hemel houdt er rekening mee.
Een goed begin is het halve werk, moet Van der Haar-Buijze gedacht hebben toen zij begon aan haar boek. De basis van het boek staat als een huis. Met een inleiding over soorten meel om mee te bakken, een hele rits oliën van olijfolie tot druivenpitolie en een aantal onmisbare recepten slaat ze de plank zeker niet mis.
Kant-en-klare kruidenmengsels uit de winkel bevatten vaak allergenen. Om ervoor te zorgen dat iedereen mee kan eten beschrijft Van der Haar-Buijze enkele recepten voor kruidenmengsels. Spicy satekruiden en een kerriemix bijvoorbeeld, erg handig om op de plank te hebben staan. Door het boek valt ze verschillende keren terug op die recepten.
Aan elk eetmoment is gedacht. Voor de feestdagen bevat het boek onder andere een recept voor kruidnoten, waar ook mensen met glutenallergie van kunnen eten. Aan de restjes wordt ook gedacht. De pizzachips uit het boek worden, je raadt het misschien al, gemaakt van de resten van glutenvrij pizzadeeg.
Het kan geen toeval zijn dat dit boek vlak voor de zomer is uitgekomen. Foto’s in het hoofdstuk ‘koken op open vuur’ doen je verlangen naar lekker buiten eten op een zwoele zomeravond. Zomerse gazpacho’s en een frisse salade uit Sterren van de hemel zijn daar perfect voor. De schrijfster is gek op buiten koken met producten uit haar tuin. Dat resulteert in recepten boordevol groentes.
Sterren van de hemel is om meerdere redenen een bijzonder boek. Het fraai opgemaakte boek draagt een verhaal bij zich. Door de verschillende thema’s komt werkelijk elk eetmoment aan bod. Een extra pannetje voor iemand met voedselovergevoeligheid is niet meer nodig, met dit boek kun je allemaalhetzelfde eten.
Fotocredit: Ben Deiman
Zonder de beste en meest verse ingrediënten krijg je geen goede hamburger, als we de heren van hamburgeratelier Big Fernand mogen geloven. In het boek met een medium gebakken hamburger en flink wat gesmolten kaas op de voorkant delen zij hun geheimen met het publiek. Toch leggen de schrijvers je niets op, de kleurrijke burgers dienen vooral als inspiratiebron voor je eigen creaties.
Big Fernand is een zeer geliefd burgeratelier in Parijs, gerund door Steve Burggraf, Guillaume Pagliano en Alexander Auria. De allerlekkerste burgers uit het atelier komen in het boek aan bod, zoals de cheeseburger met bacon en klassiek met tomme. Wie een burger wil maken uit een bepaalde streek in Frankrijk kan zijn hart ophalen. Een recept dat wel in de smaak valt is die uit Normandië met, hoe kan het ook anders, een stuk rauwmelkse camembert.
De auteurs hebben tien gouden regels opgesteld voor het bereiden van een goede burger. Hét grote geheim zijn verse kruiden, maar de vleeskeuze en het broodje zijn ook belangrijk. De regels worden in de bladzijden daarna verder uitgewerkt, want wat is nu precies goed brood? Die vraag wordt al snel beantwoord met het recept voor ‘Het betere brood’. Aan het eind van het boek komen er ook nog allerlei bijgerechten om de hoek kijken, zoals ‘de frieten van Fernand’ en ‘Koolsalade, maar dan anders’.
De auteurs zijn in de ingrediëntenlijsten uitgesproken. Zo gebruik je geen gewoon rundergehakt, maar rundergehakt van een uitgebeende platte bil zonder vet of kalfsgehakt van de onderrib of schouder. De ingrediënten zijn gevarieerd en lijken op het eerste gezicht makkelijk te vinden. Je kunt ook out of the box denken, dat is juist wat de auteurs willen, door een eigen draai te geven aan de recepten die zij hebben verzameld.
Met dit boek in huis ben je slechts enkele boodschappen en een hamburgerpers verwijderd van de lekkerste hamburger die je ooit gemaakt hebt. Gelukkig hebben de auteurs gedacht aan het complete plaatje en zet je met dit boek niet alleen een burger, maar gewoon een complete maaltijd op tafel. Al worden de bijgerechten door het aantal recepten, welgeteld drie, misschien wat eentonig.